Την περασμένη Κυριακή έπαιζε την ταινία Casanova του Fellini σε ένα από τα κρατικά –συνδρομητικά όπως τα λέμε εδώ– κανάλια. Πως να κρίνει κανείς ένα τέτοιο masterpiece; Μόνο να το δει πολλές φορές μπορεί -αυτό κι όλα τα άλλα έργα του- μπας και καταλάβει όλα τα σημαίνοντα, τα σημαινόμενα, την οπτική του γωνία. Αμέσως γενιέται η ανάγκη να googλάρεις την κάθε ταινία του, να διαβάσεις αναλύσεις επί αναλύσεων, κριτικές, απόψεις κλπ. Είναι τροφή για αρκετό καιρό αυτή…