Keith Negley is an illustrator/ artist/children’s book author living in the mountains of the Pacific Northwest. His work has appeared on book covers, children’s books, t-shirts, album covers, posters, skateboard decks, and watches, and he is a frequent contributor to The New York Times and New Yorker as well as many other national magazines and newspapers.

Curator | Dimitris Palaiocrassas and Maria Marangou

NEON’s exhibition ‘Flying over the Abyss’, previously presented at the Museum of Contemporary Art of Crete, now tours at the Contemporary Art Centre of Thessaloniki, of the State Museum of Contemporary Art. The exhibition is curated by Dimitris Paleocrassas and Maria Marangou.

The selection of the participating artists, both international and Greek, is influenced by ‘Ascesis: The Saviors of Gods’ (Ασκητική), the spiritual exercises written by the renowned Cretan thinker, Nikos Kazantzakis. The exhibition will establish a creative dialogue among the artists’ works and the essay, tracing the enlightenment of a human life’s pathway, from the time of birth ‘till death.  The original manuscript of Ascesis will be on display – a courtesy of The Nikos Kazantzakis Museum – and it is presented in Thessaloniki for the first time.

The exhibition includes works from the following artists:  Marina Abramović | Alexis Akrithakis | Matthew Barney | Hans Bellmer | Lynda Benglis | John Bock | Louise Bourgeois | Heidi Bucher | Helen Chadwick | Savvas Christodoulides | Abraham Cruzvillegas | Robert Gober | Asta Gröting | Jim Hodges | Jenny Holzer | Kostas Ioannidis | Mike Kelley | William Kentridge | Martin Kippenberger | Sophia Kosmaoglou |  Sherrie Levine | Stathis Logothetis | Ana Mendieta | Maro Michalakakos | Doris Salcedo | Kiki Smith | Costas Tsoclis | Mark Wallinger

From the Wikipedia:
An optical illusion (also called a visual illusion) is characterized by visually perceived images that differ from objective reality. The information gathered by the eye is processed in the brain to give a perception that does not tally with a physical measurement of the stimulus source. There are three main types: literal optical illusions that create images that are different from the objects that make them, physiological illusions that are the effects of excessive stimulation of a specific type (brightness, colour, size, position, tilt, movement), and cognitive illusions, the result of unconscious inferences. Pathological visual illusions arise from a pathological exaggeration in physiological visual perception mechanisms causing the aforementioned types of illusions.

Some snapshots of my way from home to work. That is when I am on foot…
Not bad… hey?! I think that I`ll never get bored of my neighbourhood.
Oh, and the nature has gone mad!

Μερικές μέρες πηγαίνω στη δουλειά με τα πόδια. Πέντε λεπτάκια και η διαδρομή είναι περίπου αυτή.
Καθόλου άσχημα, ε?! Νομίζω ότι δεν θα βαρεθώ ποτέ τη γειτονιά μου.
Και η φύση έχει ξεφύγει εντελώς!!

-Gina-

Last Sunday there was Fellini’s Casanova on tv. How do you judge such a masterpiece? You just want to watch it many times – and all his other movies – try to understand all the signified, analyze the symbolism, meet his visual angle. Immediately there is a need to google about every film, to read analyzes, opinions, etc. It is nutritious food for thought.

Weekend inspiration by Emiliano Ponzi.
Emiliano Ponzi is based in Milan, Italy. His bold textured illustrations use repetition, a judicious use of line and strong graphic compositions to define and communicate the concept at hand. The play of visual metaphor and symbolism are continuous themes throughout his work.

Εχθές το βράδυ βγήκα με φίλους. Ανέλπιστη φάση για επαρχία. Θεατράκι και μάλιστα πολύ πολύ ωραίο -τι τύχη να μας επισκεφθεί ο Γάκης με το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο” μεσοβδόμαδα, και τι τύχη να έχεις φίλους ηθοποιούς να στο θυμίζουν-. Μετά ποτάκι με swing υπόκρουση, ωραία παρέα και ωραία συζήτηση. Συζήτηση για το ρίσκο και τις ευθύνες στα επαγγέλματα. Αναρωτήθηκα αν πραγματικά έχει ρίσκο ή καλύτερα ευθύνη το επάγγελμα μας σε σχέση με αυτό ενός γιατρού, ενός δικηγόρου, ενός λογιστή. Φυσικά έχει, αλλά σε τι πλαίσια; Πόσο σημαντικό είναι το στρες που μπορεί να σου προκαλέσει μια ανωμαλία στη δουλειά αυτή; Πόση ευθύνη επωμίζεσαι; Τελικά ίσως το επάγγελμά μας είναι πολύ πιο εύκολο από άλλα, όμως όπως όλα θέλει κόπο, χρόνο και επένδυση σε αυτό για να το κάνεις καλά και να είσαι αποτελεσματικος. Αλλά όπως και να το κάνουμε έχεις την ευχέρεια πολλές μέρες το μήνα να επιστρέψεις σπίτι κουρασμένος αλλά ελεύθερος, να παίξεις με τον σύμβιο, τον σκύλο, το παιδί σου χωρίς τη σκιά κάποιας επαγγελματικής ευθύνης, να ταξιδέψεις ένα σαββατοκύριακο χωρίς να σκέφτεσαι αν κάποιου η ζωή εξαρτάται από εσένα και να δικαιούσαι -αν όχι υποχρεούσαι – να φτιάχνεις ιστορίες και να χτίζεις κόσμους φανταστικούς που θα τους βάλεις στην καθημερινότητα κάποιου …Μέχρι αυτός να σε γειώσει (ίσως)· να επιβάλεται να πηγαίνεις στο θέατρο, σε συναυλίες, να πρέπει να διαβάζεις, να ταξιδεύεις, να επισκέπτεσαι μουσεία, να παρακολουθείς καλλιτέχνες και τάσεις, να πειραματίζεσαι και πόσα ακόμη ευχάριστα “πρέπει”. Και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος και -το ομολογώ- κοιμήθηκα ελαφρά.

Το σύμπαν βέβαια πρέπει να ισορροπήσει οπότε έχει από καιρό φροντίσει να με φορτώσει με πολλές άλλες ευθύνες.

Gina

This is a kind of diary. Thoughts, quotes, unfinished or unpublished works, photos, videos, gadgets… anything can happen here!