Ότι να ‘ναι
Δύο ώρες στην επιχείρηση νερού (ΔΕΥΑΤ), άλλες δύο σε τράπεζες, μία ώρα σε κατάστημα τηλεπικοινωνιών κι όλα αυτά για να πληρώσω. Εκατοντάδες άνθρωποι παντού, διαφωνούν, μαλώνουν. Δύο φορές στην ίδια ουρά, μετά πέφτει το σύστημα, όλοι εξαγριώνονται, χάος. Πίσω στο γραφείο, το οποίο ανανεώνεται, μαζί του και η ιστοσελίδα. Όλα είναι σε λάθος μέρος, χαμός. Για κάποιον λόγο η διαίσθησή μου με προστάτεψε από το πρωί. Οπότε γελούσα συνέχεια και με οτιδήποτε και μουρμούριζα “whatever!”, μη δίνοντας σημασία στον χαμό.